PEC Zwolle, clubmagazine - eerste seizoenshelft, seizoen 2020-2021

IVAN CVETKOV; ZELDEN GESCOORD MAAR ZEER GELIEFD Het is niet verwonderlijk dat de naam Ivan Cvetkov bij veel Nederlandse clubs een belletje doet rinkelen en dat is niet alleen vanwege zijn karakteristieke haarbandje. De Bulgaar speelde tussen 1998 en 2007 voor vijf clubs in de Eredivisie en Eerste Divisie, maar scoorde eigenlijk nergens zo vaak als aan De Langeleegte en De Braak. Toch bewaart de Bulgaar ook goede herinneringen aan Zwolle, maar dat kwam niet door de prestaties binnen de lijnen. Cvetkov, inmiddels 41 jaar, is dertien jaar nadat hij ons land voorgoed verlaatte de Nederlandse taal nog steeds machtig. ,,Al wordt het wel een beetje minder”, klinkt het aan de andere kant van de lijn. In zijn geboorteland is de voormalig spits inmiddels scout bij niet de minste club; Ludogorets. De Bulgaarse grootmacht zal ook dit seizoen weer om de titel strijden met Lokomtiv Plovdiv en de clubs uit Sofia. Zonder voormalig Zwolle-speler Jody Lukoki in de gelederen overigens. De aanvaller is deze zomer vertrokken naar Turkije. In Zwolle streek Cvetkov in de zomer van 2002 neer, maar die twee jaar in de Eredivisie waren niet om over naar huis te schrijven. ,,In het eerste jaar scoorde ik maar eenmaal, terwijl ik wel bijna het hele seizoen speelde.” Op bezoek bij Willem II deed Cvetkov na rust het net bollen, maar toen hadden Tarik Sektioui, Cedric van der Gun en Joris Mathijsen dat al gedaan namens de thuisploeg. Jatto Ceesay en Dmitri Shoukov scoorden in de vijf minuten na de hoopgevende Zwolse goal direct de vierde en vijfde Tilburgse treffer. ,,Het was een dramatisch seizoen, zeker voor mij persoonlijk. Toen ik naar Zwolle kwam werd ik als spits gehaald, maar ik speelde vaker als linksbuiten of zelfs linkshalf. Dat was natuurlijk al niet echt positief. Ik herinner me ook nog de uitwedstrijd tegen PSV, waar we binnen het kwartier al met 4-0 achter stonden. Toch bleven we dat jaar in de Eredivisie, maar een seizoen later volgde alsnog de degradatie.” In een snikhete Kuip moet Cvetkov al na een kwartier de lijdensweg van Albert-Michael Yobo beëindigen. Het kwaad is dan al geschied. Zwolle verliest met 7-1 en degradeert. Ondanks dat het al zestien jaar geleden is, lepelt Cvetkov nog zo zijn oud-teamgenoten op, waar hij naar eigen zeggen goed mee overweg kon. Mede daardoor is zijn tijd in Zwolle blijven hagen. Spreken doet hij ze niet meer. ,,Diederik Boer heb ik een paar jaar terug nog gesproken. Hij was als teamgenoot nog piepjong en de enige speler die, toen ik hem sprak, nog bij Zwolle speelde.” Na de degradatie vertrok Cvetkov uit Zwolle. ,,Ik weet dat de supporters mij graag hadden gehouden. Bij mijn afscheid in het supportershome werd me dat wel duidelijk.” De toekomst van Cvetkov lag echter in Helmond, waar de aanvaller vervolgens weer aan de lopende band scoorde. In Nederland kwam de spits daarna nog uit voor Sparta Rotterdam, waar hij het ook niet onverdienstelijk deed. Inmiddels werkt Cvetkov dus weer in zijn vaderland als scout, al is het al een tijd geleden dat hij het vliegtuig instapte op zoek naar talent. ,,Ik zit nu ook thuis. En ook hier gaat het net als in Nederland niet de goede kant op”, doelt Cvetkov op de stijgende cijfers rondom het coronavirus. ,,Overigens voetballen we hier nog wel gewoon met publiek. Nou ja gewoon, maximaal duizend toeschouwers per wedstrijd.” Of Cvetkov ooit nog in de Nederlandse voetballerij terugkeert, is de vraag, maar uitsluiten doet hij het ook niet. Wat de taal betreft zou dat nog prima kunnen. ,,Ik vind niet dat ik nog super goed Nederlands spreek, maar bedankt voor het compliment.” Tekst: Paul Schrijver 23 PEC Zwolle - Clubmagazine • 2020-2021 INTERVIEW Foto: Martijn Kleingeerts